Een jongeman die met bomen spreekt, moet een heks vangen voor een lijpe koning. Zijn queeste onthult een oeroude vloek, scheurt de sluier tussen werelden en ontwaakt de magie van het Magische Hert in een episch sprookje vol onverwachte wendingen.
Paperback
135 x 215mm
ISBN: 9789464351729
E-book
135 x 215mm
ISBN: 9789464356939
1. De spokenverjager
Het zijn niet de spoken waar de mensen echt bang van zijn, maar wat het wilt zeggen als ze geloven dat spoken echt zijn. Als spoken echt zijn, dan weten ze niet meer wat ze moeten geloven en als ze niet meer weten wat ze moeten geloven dan moeten ze terug nadenken over alles wat ze aan het doen zijn en ze doen liever voort wat ze aan het doen zijn, dan erover na te denken dat ze het misschien moeten veranderen en zodus roepen ze mij graag, de spokenverjager om de spoken te verdrijven wanneer ze er last van hebben, maar vanaf het moment dat ik ze verdreven heb, dan zien ze mij liever vertrekken dan komen, want als ze mij zien dan moeten ze terug denken aan de spoken die ik voor het heb verdreven, waar ze niet in willen geloven om voor te blijven doen wat ze aan het doen zijn. Het is een eenzaam leven maar ik doe wat ik weet te doen, net als zij en ik doe er ook mee voort zo goed als ik kan en ik verdrijf de spoken en de mensen zijn blij toch voor efkes en ze danken mij vriendelijk na afloop en dat is hetgeen mij deugd doet. Op het einde van de dag als een spokenverjager zijn kost heeft, hoe bescheiden ook, en een dak en een voetpad op te volgen, dan heeft de spokenverjager geluk want het is een leven dat hem heeft gekozen en het is een eenzaam leven en hij is meest tevreden en content wanneer dat hij komt te beseffen dat hij als spokenverdrijver alleen kan rekenen op zichzelf en de spoken.
En wat is hetgeen dat gij nog te vertellen had aan mijn meester? Het spook ís nu toch verdreven uit het kasteel?
Ik zal het U vertellen, schildknaap, maar ik wil U niet bang maken want dan trekt ge opnieuw spoken aan als de geur van vis katten aantrekt.
Zeg het spokenverjager. Het is uw plicht aan uw graaf.
Als spokenverjager heb ik net mijn plicht vervuld. Het spook is verdreven, alleen niemand heeft gevraagd wat het spook te vertellen had. Maar zeg mij eerst, schildknaap, uw gouden gorget kent dezelfde versiersels, dezelfde kleine vogels en wijnranken uit filigraan als het gouden ceintuur van de gravin, die mij zonder aankijken heeft betaald door het zakje zilverstukken op de grond voor mijn voeten te gooien.
Het was de graaf die U heeft opgeroepen, niet zij, om de spook die het kasteel aan het teisteren was te verdrijven. Ze wilt U niet aanraken omdat ze bang is dat er iets misschien zou blijven hangen, iets spookachtigs. En zij is inderdaad mijn familie. Onze moeders zijn zussen, zij is mijn nicht.
Het is het bang zijn waar ze bang voor moet zijn als ze spoken wilt vermijden in haar leven.
Spreek, spokenverjager, vertel wat de spook te vertellen had.
Goed, mijn prijs heb ik al, waarvoor dank, van de grond opgeraapt, zodus hier is de boodschap van die het spook nog restte om te geven.
Ik luister.
De Keizer voorbij dit grensland heeft het graafschap niet gespaard omdat hij het niet kent, maar omdat hij het liet aanzwellen om te plukken als rijpe druiven. De duistere Keizer verdient zijn naam niet omdat hij gruwelijk en hardhandig is in zijn heerschappij, maar omdat hij naast de mensenwereld ook de spokenwereld niet gerust liet en nu is hij erin geslaagd om de hellehonden aan hem te binden en de spokenwereld is in rep en roer. Der zijn der die blij zijn, der zijn der nie der niet blij mee zijn. En in de mensenwereld gaat het er net hetzelfde aan toe gaan. Nu gaat hij komen, hij is vertrokken voor dit grensland, rijp voor de oogst, niet alleen met de gruwel van het zwaard en het vuur van zijn legers maar met de donkerte hij gaat brengen, de donkerte die jullie afneemt wat jullie het liefste hebben.
En wat is dat?
De schoonheid van het leven, natuurlijk! Als het leven niet meer schoon is, hebt ge niets meer om voor te leven, en alsdegij niets meer hebt om voor te leven, dan geefdegij alles af, dan gadegij door het leven als een spook, een levend spook. De duistere keizer wilt van de mensenwereld een spokenwereld maken.
Wat kunnen wij doen tegen de duistere Keizer?
Dat heeft de spook niet gezegd, alleen dat ze blij is dat ze jullie binnenkort weer gaat kunnen zien.
Wie?
Jullie grootmoeder.